Friday, November 18, 2005
آنها که در راه مطالعات زمین شناسی طرحهای عمرانی جان باختند
بیستم آبانماه سال هفتاد و یک سه نفر از فارغ التحصیلان زمین شناسی دانشکده علوم دانشگاه تهران ، آقایان محمد رضا صالحی راد، شهریار فارسی و مهدی گیاهچی در حادثه سقوط هلی کوپتر وزارت نیرو در حین انجام ماموریت جان باختند. این یادداشت را من در سالروز شهادتشان در وبلاگ خودم نوشتم که به نظرم آمد به به وبلاگ نیز بسیار
مربوط است بنابر این اینجا هم می آورم
یاد همه شهیدان وطن گرامی باد- شهدای عمران و آبادانی ایران
امروز بیست آبان سالروز شهادت همکاران من در شرکت مهاب قدس و توسعه منابع آب و نیروی ایران در سال هفتاد و یک در کوههای بازفت زاگرس در اثر سقوط هلی کوپتراست. این همکاران در ماموریت برای شناسائی سرشاخه های رودخانه کارون منطقه را با هلی کوپتر بازدید می کردند.در آخرین روز ماموریت که روز بیست آبان باشد در حال بازگشت به مسجد سلیمان - آنطورکه من از واقعه خبر دارم - در اثر بدی هوا خلبان تصمیم به حرکت در جهت مخالف و رفتن به الیگودرز - یا شهر دیگری در استان لرستان- می گیرد و متاسفانه در اثر بدی هوا و بارش شدید برف در ارتفاعات بازفت هلی کوپتر ابتدا با کوه برخورد و سپس سقوط می کند و بلافاصله در زیر بهمنی از برف و یخ مدفون می شود. این موضوع باعث شد که تا حدود شش ماه بعد که هوا گرم تر شد، تمام تلاشها برای یافتن هلی کوپتر به شکست انجامد.آن موقع من به عنوان کارشناس بخش ژئوتکنیک مهاب قدس مشغول کار درزمینه لرزه زمینساخت و زمین شناسی مهندسی برای پروژه های مختلف سد سازی بودم. از همکاران من در بخش ژئوتکنیک مهاب قدس یکی رئیس بخش دکتر محمد رضا صالحی راد بود و دیگری مهندس فارسی و مهندس گیاهچی. دوستان عزیزی که جانشان را در راه مطالعات عمرانی مهنمان از دست دادند. مهندس فارسی فرزندش را ندید چون چند ماه بعد از شهادتش به دنیا آمد و الان باید دوازده ساله باشد. همچنین مهندس گیاهچی نیز وقتی شهید شد فرزندش دو ماهه بود که الان باید سیزده ساله باشد. این را نوشتم تا به یاد بیاوریم که عمران و آبادانی که امروز با ساخته شدن سدها و نیروگاهها نمادهائی از آن را می بینیم به چه هزینه ای به ثمر رسیده است و این که به روح دوستانم دورد بفرستم و نشان دهم که همواره به یادشان هستم. ضمنا در این سانحه 15 نفر جان باختند که دوازده نفرشان متخصص و مهندس و سه نفر نیز خدمه هلی کوپتر بودند
امروز بیست آبان سالروز شهادت همکاران من در شرکت مهاب قدس و توسعه منابع آب و نیروی ایران در سال هفتاد و یک در کوههای بازفت زاگرس در اثر سقوط هلی کوپتراست. این همکاران در ماموریت برای شناسائی سرشاخه های رودخانه کارون منطقه را با هلی کوپتر بازدید می کردند.در آخرین روز ماموریت که روز بیست آبان باشد در حال بازگشت به مسجد سلیمان - آنطورکه من از واقعه خبر دارم - در اثر بدی هوا خلبان تصمیم به حرکت در جهت مخالف و رفتن به الیگودرز - یا شهر دیگری در استان لرستان- می گیرد و متاسفانه در اثر بدی هوا و بارش شدید برف در ارتفاعات بازفت هلی کوپتر ابتدا با کوه برخورد و سپس سقوط می کند و بلافاصله در زیر بهمنی از برف و یخ مدفون می شود. این موضوع باعث شد که تا حدود شش ماه بعد که هوا گرم تر شد، تمام تلاشها برای یافتن هلی کوپتر به شکست انجامد.آن موقع من به عنوان کارشناس بخش ژئوتکنیک مهاب قدس مشغول کار درزمینه لرزه زمینساخت و زمین شناسی مهندسی برای پروژه های مختلف سد سازی بودم. از همکاران من در بخش ژئوتکنیک مهاب قدس یکی رئیس بخش دکتر محمد رضا صالحی راد بود و دیگری مهندس فارسی و مهندس گیاهچی. دوستان عزیزی که جانشان را در راه مطالعات عمرانی مهنمان از دست دادند. مهندس فارسی فرزندش را ندید چون چند ماه بعد از شهادتش به دنیا آمد و الان باید دوازده ساله باشد. همچنین مهندس گیاهچی نیز وقتی شهید شد فرزندش دو ماهه بود که الان باید سیزده ساله باشد. این را نوشتم تا به یاد بیاوریم که عمران و آبادانی که امروز با ساخته شدن سدها و نیروگاهها نمادهائی از آن را می بینیم به چه هزینه ای به ثمر رسیده است و این که به روح دوستانم دورد بفرستم و نشان دهم که همواره به یادشان هستم. ضمنا در این سانحه 15 نفر جان باختند که دوازده نفرشان متخصص و مهندس و سه نفر نیز خدمه هلی کوپتر بودند
