Thursday, May 09, 2013

 

سالروز درگذشت مرحوم دکتر محمد سپهر، ورودی سال 65 رشته زمین شناسی رشته زمین شناسی دانشکده علوم، دانشگاه تهران



هجدهم اردی بهشت چهارمین سالروز درگذشت دوست و همکلاسی عزیزمان مرحوم دکتر محمد سپهر است که در 42 سالگی (در 18-2-88) جان به جان آفرین تسلیم کرد با گرامی داشت یاد و خاطره اش گرامی باد.

Friday, November 18, 2011

 

یادداشت وارده از آقای محمد کمیجانی- ورودی ۵۳ - زمین شناسی- دانشکده علوم، دانشگاه تهران

همکلاسی های من سلام – امروز که روز 7 / 7 / 1390 است ، تصمیم گرفتم اسامی دوستان دانشگاهی ام را که روزگاری _ بله واقعا 37 سال هم خودش یک روزگار طولانی است – قبل , مدتی را باهم در یک رشته و یک کلاس دانشگاهی درس خواندیم در اینجا بنویسم . ما دانشجویان روزانه ورودی سال 1353 از طریق کنکور سراسری بودیم که خواسته یا ناخواسته در رشته زمین شناسی دانشکده علوم دانشگاه تهران قبول شده بودیم و این فرصت را پیدا کردیم که مدت 4 سال در کنار هم روزهای خوش و خوبی را داشته باشیم . کلاس ما 30 نفر دانشجو داشت که 24 نفر آنها پسر بودند و 6 نفر هم دختر همکلاسی بودیم . دوتا از این دخترا چادری بودند و عضو انجمن اسلامی و خیلی از بقیه رو میگرفتند و در هیچیک از برنامه های دوستانه مشارکت نمیکردند و جداً می گویم که اسمشون رو بیاد ندارم . دخترها عبارت بودند از : 1- زهره افطسی 2- رویا لیوانی 3- شهربانو ملک زاده 4- بهجت یزدانی و همون دوتا دختر چادری که گفتم اسمشون یادم نیست . پسرها خوب تعدادشان زیادتر بودند و تا اونجا که بیادم مونده سعی میکنم اسماشون رو بنویسم : 1- سیروس اتردی 2- ناصر سعدالدین 3- اسماعیل احمدی 4- فروهر شایگانفر 5- رضا حمیدی 6- سرمد روزبه کارگر 7- محمدرضا عبدالهی 8- جمشید زندی 9- علیرضا طباطبایی 10- حسن جمالی 11- مجتبی صالحی 12- علی اصغر خسروجردی 13- شاکر آویشن 14- محمدحسن صفری 15- کاظم (جمشید ) رستمی 16- علی (امیر) شاهوردی طرخورانی 17- محمدرضا فرزاد افلاکیان 18- محمد کمیجانی 19- محمد دانش 20- همایون علمی سرابی 21- عزت الله اورعی 22- آقای 23- آقای 24- آقای .... دلیل اینکه اینبار سعی کردم اسم تعداد کثیری از بچه های کلاس رو بیاد بیارم و بنویسم اینه که سعی کنم اونها رو یکی یکی پیداشون کنم . تاکنون تعدادی از اونارو طی سال های گذشته جستجو و پیدا کردم و در مورد سرنوشت تعدادی از اونا هم اطلاعات ناگواری بدستم رسیده که می نویسم : حسن جمالی , شاکر آویشن و اسماعیل احمدی هریک بنا به دلایلی از دنیا رفته اند و من بطور اتفاقی در جریان درگذشت آنان قرار گرفتم . - شاکر آویشن - مثلاً یکروز که مشغول خواندن روزنامه در اداره آب سمنان بودم ، ناگهان چشمم به خبر تصادف مرگبار اتومبیل لندروز سازمان آب ایلام و مرگ شاکر آویشن کارشناس آن سازمان را دیدم . - اسماعیل احمدی که سه فرزند داشت و یکبار هم شانس دیدار با خانواده اش را داشتم , در اثر بیماری سرطان معده از دنیا رفت . - حسن جمالی هم در سال های قبل از 67 بعلت مرگ آنی از دنیا رفته بود . افراد مختلفی را که بمرور پیدا کردم عبارت بودند از : 1- سرمد روزبه کارگر کارشناس سازمان زمین شناسی کشور 2- ناصر سعدالدین از مدیران سازمان زمین شناسی کشور 3- فرزاد افلاکیان متخصص ژئوتکنیک در کالیفرنیا آمریکا 4- فروهر شایگانفر ساکن هامبورگ آلمان 5- علیرضا طباطبایی ساکن آمریکا 6- رویا لیوانی ساکن آمریکا 7- زهره افظسی ساکن تهران و نویسنده کتب آموزشی کودکان 8- کاظم رستمی تولیدکننده لوازم بهداشتی وسرامیک ساختمانی در تهران در سال اول ورود خیلی از بچه ها با جو دانشگاه آشنایی زیادی نداشتند ولی برخی از دوستان قدیمی به من توصیه کرده بودند که در صورت امکان نماینده کلاس بشوم و شاید از همان سال اول بود که در جریان یک انتخابات کلاسی ، من بعنوان نماینده کلاس برگزیده شدم و در تمام سالهای بعد کار های هماهنگی کلاس بامن بود و بلحاظ این نمایندگی گاهی مجبور به تندی با سایرین می شدم . دوران تحصیل دانشگاهی ما مصادف بود با سالهای پر تنش 54 و 55 و 56 و 57 که نهایتاٌ منجر به انقلاب شد و طبیعتاٌ در زمان تحصیل با مسایل مختلفی از قبیل فعالیت های خارج از برنامه , تعطیلی و یا برگزاری کلاس ها و اعتصابات و غیره مواجه بودیم که گاهی حتی بنا به مصلحت جمعی با همدیگر بحث های طولانی و زیادی داشتیم و من امیدوارم تک تک آن دوستان همکلاسی بدقلقی ها و تندی های مرا به من ببخشند . امروز 37 سال از سال ورودمان به دانشگاه می گذرد و همه ما به سن بالای 55 رسیده ایم و من دربدر بدنبال یافتن ردپایی از آن دوستان و همکلاسی های قدیمی هستم . محمد کمیجانی

Friday, December 31, 2010

 

استاد ما : دکتر کمال الدین بازرگانی گیلانی، همچنان در حال تحقیق و مطالعه


این عکس را یکی از از فارغ التحصیلهای دهه هشتاد دانشکده علوم، زمین شناسی، برایم از استاد ما دکتر کمال الدین بازگانی گیلانی فرستاده. زمان گرفتن عکس مربوط به آخر آذر 89 است و دکتر مثل همیشه مشغول تحقیق و مطالعه. با تشکر از فرستنده، عکس دکتر بازرگانی را روی صفحه خودمان می گزارم.

Monday, June 28, 2010

 

عکسهای دوران تحصیل زمین شناسی در دهه 60 در دانشکده علوم دانشگاه تهران- از آقای حمید رضا ذاکریان







دوست و همکلاسی عزیزمان آقای حمید رضا ذاکریان عکسهایی از دوران تحصیل و بازدید های زمین شناسی که داشثیم -بیشتر از همدوره های های ورودی 65-ارسال کرده اند تا اینجا برای همه دوستان قابل دسترس شود. در تصویر ها خود آقای ذاکریان،و دوستان دیگر و از جمله خودم! قابل تشخیص هستیم!. اگر دوستان را شناختید کامت بگزارید لطفا
با حترام - مهدی زارع

Tuesday, June 08, 2010

 

حمید زاکریان - یادداشتی از یک ورودی 65

من حمید ذاکریان هستم از یزد .امشب وبلاگی که برای بچه های زمین شناسی دانشگاه تهران راه انداختی بطور اتفاقی دیدم ومنو کشوندی به مرور خاطراتی بس شیرین.
خیلی دوست دارم با خودت و رفقای قدیمی ارتباط و دیدار داشته باشم. متظر تماست هستم

Wednesday, November 11, 2009

 

امروز بيست آبانماه : به ياد شهداي راه آباداني و سد سازي در ايران

امروز بيستم آبانماه هفدهمين سالروز شهادت جمعي از متخصصان سدسازي در بلدي هاي بازفت در شمال مسجد سليمان - در حال مطالعه پروژه سرشاخه هاي رودخانه كارون به منظور سدسازي - در اثر سقوط هلي كوپترشان در تاريخ ۲۰/۸/۷۱ است. بيست نفر از بهترين متخصصان كشور از جمله دكتر محمد رضا صالحي راد كه رئيس ما در بخش ژئوتكنيك در شركت مهاب قدس -در سال ۱۳۷۱- بودند و دو تن ديگر از دوستان و همكارانمان در اين بخش، مهندس مهدي گياهچي و مهندس شهريار فارسي، در اين سانحه جان خود را بر سر اعتلاي ميهن خود گذاشتند. ياد ايشان و همكاران ديگر ما و خلبان و خدمه پرواز هلي كوپتر گرامي باد. فرزند دوستم مهندس گياهچي - اگر اشتباه نكنم نامش سهي است- كه در هنگام حادثه مذبور حدودا دو ماهه بود، الان بايد ۱۷ ساله و جوان رشيدي شده باشد كه هر جا هست، خدا او و ساير فرزندان جانباختگان در اين پرواز را حفظ كند و سلامت بدارد.

Friday, October 02, 2009

 

یادآر زشمع مرده یاد آر: مهدس علی حریری


اوائل مهر هر سال، سالروز درگذشت دوست و همکلاسی عزیزم شادروان مهندس علی حریری است که نه سال پیش در سال 1379 در حین انجام مطالعات زمین شناسی در تصادف رانندگی جان به جان آفرین تسلیم کرد. علی حریری متولد 22 مرداد 46 در تهران و ورودی سال 1365 رشته زمین شناسی در دانشگاه تهران - همکلاس و هم ورودی من- بود. دوره فوق لیسانس را در دهه هفتاد در دانشگاه شهید بهشتی در رشته زمین شناسی اقتصادی گذراند و دانشجوی دکتری شده بود که متاسفانه امکان پایانش را نیافت و در 33 سالگی درگذشت. هرچه از نجابت و خوش اخلاقی این عزیز از دست رفته بگوییم کم گفته ایم. علی علاوه بر رشته تخصصی، نویسنده و نمایشنامه نویس قابلی نیز بود و در فعالیتهای اجتماعی نیز پیش قدم و فعال بود. در برگزاری برنامه های فرهنگی و هنری در دانشکده علوم در نیمه دوم دهه شصت همیشه علی حریری یکی از افراد ثابت و اثر گذار بود. حیف که در پایان تابستان 79 آن تصادف در حین ماموریت - از سوی سازمان زمین شناسی کشور - رخ داد و پس از چند روز در بیمارستان و در کما بودن، جان رفیق عزیز ما از دست رفت و به عالم باقی پرکشید. یادش بخیر. لازم دانستم تا در نهمین سالروز در گذشتش یادش را گرامی بدارم تا دوستان و خانواده و روح عزیزش - که با خبر است - بدانند که یادش همیشه با ماست.
ضمنا عکس فوق را مربوط به خودش وپسرش است که اکنون به گمانم باید حدود 12 ساله باشد. انشاالله پسرش سالم و سرحال با نیکی و سربلندی بزرگ شود و نام نیک پدر عزیزش را همیشه سربلند بدارد.

مهدی زارع -مهر 88


This page is powered by Blogger. Isn't yours?